ลมหนาวพัดมาวังเวง
แว่วเสียงเพลงโนราห์แผ่วเบา
ยิ่งได้ฟังรู้สึกเหงาๆ เศร้าใจพรือโฉ้
ให้คิดถึงน้องสาวโนราห์
เคยซัดท่าสวยสวยรำโชว์
มาบัดนี้เจ้าจากไปไกลโข ไม่มีข่าวเลย
โนราห์โรงครูปีนี้
เสียงโหม่งปี่ไม่เพราะเสนาะหู
เป็นเพราะสาวโนราห์ไม่อยู่
ชาดวังเอ้ยวังเวง
ฝากเป็นเพลงฝากสายลมพา
ทวงสัญญาน้องยังจำได้หม้าย
วันที่น้องจะลาจากไป
บอกไม่นานอีหลบมา
แล้วให้พี่นี้คอย คอยใจเหว่หว้า
คอยน้องหลบมา คอยแล้วคอยหาย
ว่าออน้องเอ๋ย น้องสาวโนราห์
ไม่รู้ไปรำเปลื้องผ้าอยู่กับใครที่ไหน
จึงลืมผ้าถุงลืมกลองตุ้ง
ไปหลงกรุงแสงสีแล้วเศร้า
ทิ้งพี่ให้คอยถ้าชาดเหงา เศร้าใจพรือโฉ้
ลืมเสียงปี่ลืมเสียงทับ ไปเที่ยวผับแต่งตัวโก้ๆ
เปลี่ยนจากท่าแม่โนราห์รำโชว์
เป็นท่ารำอวดชาย
ว่า ออ ออ ออ เอย ออ เอ้ย ออ เออ
หลบมาตะน้อง พี่นี้ยังคอย
ว่า ออ ออ เอย ออ เอ้ย ออ อ้อ
ไหนบอกพี่ให้รอ แล้วอีหลบมาตอใด
แล้วให้พี่นี้คอย คอยใจเหว่หว้า
คอยน้องหลบมา คอยแล้วคอยหาย
ว่าออน้องเอ๋ย น้องสาวโนราห์
ไม่รู้ไปรำเปลื้องผ้าอยู่กับใครที่ไหน
จึงลืมผ้าถุงลืมกลองตุ้ง
ไปหลงกรุงแสงสีแล้วเศร้า
ทิ้งพี่ให้คอยถ้าชาดเหงา เศร้าใจพรือโฉ้
ลืมเสียงปี่ลืมเสียงทับ ไปเที่ยวผับแต่งตัวโก้ๆ
เปลี่ยนจากท่าแม่โนราห์รำโชว์
เป็นท่ารำอวดชาย
ว่า ออ ออ ออ เอย ออ เอ้ย ออ เออ
หลบมาตะน้อง พี่นี้ยังคอย
ว่า ออ ออ เอย ออ เอ้ย ออ อ้อ
ไหนบอกพี่ให้รอ แล้วอีหลบมาตอใด
ว่า ออ ออ ออ เอย ออ เอ้ย ออ เออ
หลบมาตะน้อง พี่นี้ยังคอย
ว่า ออ ออ เอย ออ เอ้ย ออ อ้อ
ไหนบอกพี่ให้รอ แล้วอีหลบมาตอใด